پاورپوینت پروژه مرمت ابنیه تاریخی مقبره پیر عطا

فهرست مطالب :

---

فصل اول 

 شناخت بنا

تاریخچه تهران قدیم 

عودلاجان

مقبره پیر عطا

تاریخچه بنا

ورودی به حیاط

ورودی از کوچه به مقبره

حیاط

منزل خادم مقبره

مسجد

شبستان

ضریح

نقشه های معماری

فضای پر و خالی

سیرکولاسیون

فصل دوم

آسیب شناسی سازه

آسیب شناسی بافت

آسیب شناسی عملکرد

آسیب شناسی تزیینات

فصل سوم

طرح مرمت

حذف ایزوگام و بار اضافی سقف

ترمیم ترک سقف

ترمیم ترک دیوار محراب

حذف الحاقات نامتناسب حیاط

حذف الحاقات نامناسب گنبد

حذف الحاقات نمای ورودی

بگرداندن رنگ و تزیینات محراب به حالت قبل

ترمیم کتبه

تکمیل کاشی کاری گنبد

فصل چهارم

طرح احیا

بخشی از متن پاورپوینت :

---

تاریخچه تهران قدیم

تهران که امروزه تکیه بر جای شوش ، هگمتانه ، پاسارگاد و اصفهان زده تا دوره صفویان اهمیت چندانی نداشته است. اهمیت و آبادانی و رونق تهران از زمان دودمان صفوی آغاز گردید.چون نیای بزرگ صفویان بنام سید حمزه در شهر ری مدفون بوده و هم به جهت وجود باغهای وسیع و آب گوارا و چنارهای بلند و زیبا، شاهان صفوی هر چند یک بار بدانجا روی می‌‌آوردند و بدین ترتیب تهران مورد توجه پادشاهان صفوی بویژه شاه تهماسب یکم واقع گردید و وی دستور ساختمان بارویی به دور شهر را داد که دارای چهار دروازه و ۱۱۴ برج به تعداد سوره‌های قرآن بود و برای بنای حصار شهر ازپنج منطقه داخل شهر خاکبرداری انجام شد که بعدها این پنج منطقه به چاله میدان ، چاله حصار ، گود زنبورک خانه ، گود فیل خانه ، گود دروازه محمدیه معروف شدند.

حدود تقریبی نخستین حصار شهر تهران از جنوب به خیابان مولوی و حاج ابوالفتح، از سوی شرق به خیابان ری، از غرب به خیابان شاهپور (وحدت اسلامی) و از شمال به امیرکبیر و سپه (امام خمینی) محدود می‌‌شد و محوطه ارگ تهران در میانه شمالی شهر قرار داشت و خندقی نیز به دور حصار کشیده شده بود و محله‌های عمده درون حصار شامل بازار، عودلاجان، سنگلج، ارگ، چاله‌میدان و چاله‌حصار می‌‌شده است. محدوده درون حصار حدود ۴ کیلومتر مربع بوده و درازی باروی دور آن در کتابهای معتبر حدود ۶ هزار گام نگاشته شده است و فضای بیرون از حصار شامل باغها و کشتزارهای پهناوری بوده که امروزه همگی به محدوده‌های شهری تهران مبدل گردیده اند. پس از استقرار خاندان صفوی در قزوین و سپس در اصفهان، تهران از رشد و گسترش بازمانده و بی توجهی شاه عباس اول به تهران نیز خود به این مسئله افزود…